Op de valreep

Nog een laatste stukje over onze belevenissen in de Verenigde Arabische Emiraten. Ongeveer een week geleden vlogen we naar Dubai waar Jeroen ons opwachtte. Wat een bizarre stad is Dubai! Midden in de woestijn ligt een stad met luxe shoppingmalls (in de vorm van o.a. piramides en in de stijl van de Toscane), hotels, golfbanen, een 7-sterren hotel en gecreerde (palm)eilanden. De hoogste toren ter wereld stond in Tapei (550m), maar de Emiraten bouwen er nu een van zo'n 800 (!!!) meter. De exacte hoogte is nog geheim, momenteel is de Burj Dubai al 650 meter hoog. Het is een grote bouwput. Overal zie je hijskranen (40% van 's werelds hijskranen schijnt in de VAE te staan), mannen met helmen en wegopbrekingen. Rijden was daardoor een drama, soms hadden we het gevoel meer in de auto te zitten dan iets anders. Er wordt voor 100.000den mensen aan appartementen gebouwd, maar waar moeten deze vandaag komen?

De Emirati leven dankzij de olie in grote luxe. Ze hebben allemaal hun eigen huishoudster en grote auto met chauffeur uit de Filipijnen of India. 80% van de inwoners van Dubai komen dan ook uit het buitenland. Het leek soms net India, met alle Indiers om ons heen!

Dubai is een volledige mix tussen oost en west. In de traditionele souqs (markten) kom je geen Emirati tegen. Die gaan allemaal naar de luxe malls. We keken onze ogen uit. De Arabische vrouwen lopen daar wel in een chador, maar die valt wel helemaal open zodat we hun designer kleren kunnen zien. En de mannen zitten in hun traditionele kleding bij de Starbucks een kopje cappucino te drinken.

Net buiten Dubai reden we meteen de woestijn in, inclusief kamelen en zandduinen. De volgende staat Sharjah, is een stuk conservatiever. Marjolein mocht niet bij Erwin op de kamer slapen omdat we geen huwelijkscontract konden laten zien.... Het is een hele mooie stad met een oud centrum en gezellige cafees. Een stuk knusser dan het onpersoonlijke Dubai.

Aan de oostkust ligt Khor Fakkan aan een grote baai met een wit zandstrand en ruige bergen op de achtergrond. 's Avonds belandden we (uiteraard) weer bij een festival met alleen maar Emirati (en da's bijzonder). Hippe meiden in zwarte chador leidden ons rond langs alle stands, inclusief degene waar ze gezichtsmaskers maakten. Uiteraard kreeg Marjolein deze meteen opgezet. Gastvrijheid kent geen grenzen en iets weigeren lukt echt niet. Dus ondanks dat we al uitgebreid gegeten hadden moesten we alles uitproberen en eten totdat we nauwelijks meer konden lopen. Erg bijzondere ervaring, maar door hun volhardende gastvrijheid ook wat ongemakkelijk.

Iets heel anders is de Universiteit van Sharjah. De universiteit is een nieuw uit de grond gestampte stad met brede lanen en met gebouwen... gebouwen die haar weerga niet kennen. Elke faculteit zit in een paleisachtig complex, met als hoogtepunt eentje die een mix is tussen het Capitool en het Witte Huis. Het ligt buiten de stad, in de woestijn, maar de brede lanen staan vol met bloemen en uitgestrekte grasvelden. De bordjes 'Conserve water, water is precious' kwamen dan ook niet helemaal over!

Laatste dag lekker op het strand van Dubai gelegen. Op dit moment zijn we in London waar we 2 dagen bij Fiona (van Paaseiland) hebben gelogeerd. Over een uur gaan we naar Heatrow en zullen we vanmiddag om 18.05u aankomen op schiphol met BA0440.

Tot zo!

Ps. We zijn voorlopig NIET bereikbaar. Onze telefoonnummers bestaan opeens niet meer (bedankt T-mobile), we hebben geen vaste lijn en nog geen internet...