Chuc Mung Nam Moi
Door: Marjolein en Erwin
Blijf op de hoogte en volg Erwin en Marjolein
13 Februari 2008 | Cambodja, Phnom-Penh
Tot onze stomme verbazing bestaat er winter in Noord-Vietnam... We zagen mensen met mutsen, sjaals en handschoenen toen we aankwamen op het vliegveld. Geen 30 maar 13 graden (volledig normaal voor de tijd van het jaar overigens). Het kon de pret niet drukken want Hanoi vonden we een gezellige chaos. We hadden slechte verhalen over Vietnam gehoord, maar wij vonden het juist heel erg leuk met aardige mensen.
1000-den brommertjes krioelen door de kleine straatjes. Oversteken lijkt een ramp, maar de oplossing is simpel; ogen dicht en langzaam oversteken. Als het goed is slingeren ze om je heen.
Op 3 uur rijden van Hanoi ligt de Halong Bay, een van 's wereld natuurwonderen. Honderen stijle karstbergen steken boven zee uit. We zijn er twee dagen op een houten boot tussendoor gevaren. Schitterend mooi, maar helaas was het koud en heel grauw (we zagen uberhaupt pas na 13 dagen in Vietnam de eerste zonnestralen).
Hoi An is een klein pitoresk plaatsje in het midden van het land en is bekend om haar meer dan 200 kleermakers. Voor een prikkie wordt alles op maat gemaakt. Marjolein heeft 3 jurken en een broek laten maken, Erwin 3 overhemden en een broek. Achteraf hadden we veel meer (pakken) moeten laten maken en naar huis moeten sturen.
In het zuiden, in Saigon alias Ho Chi Min City of te wel HCMC, was het weer heerlijk tropisch warm en hadden we weer eens... een feest! Dit keer 'Tet' of te wel het Chinees Nieuwjaar. Alle huizen werden geboend, zilver gepoetst en iedereen kocht zijn 'kerstboom' (sinaasappelbomen of bloemenbomen). In de stad was de gigantische bloemenparade (bijna de keukehof) de belangrijkste attractie. De meisjes gingen met hun mooiste kleren voor elke creatie op de foto.
In HCMC naar het Oorlogsmuseum geweest. De foto's zijn echt heel schokkend, wat een smerige oorlog. Er zijn 7 keer zoveel bommen gegooid als in de hele 2e Wereldoorlog. Je ziet nog steeds de gevolgen van de chemicalien die de Amerikanen gebruikt hebben; misvormde mensen. De informatie in het museum is wel heel eenzijdig (communistisch).
Oudjaarsavond was een onverwachte ervaring. Iedereen komt al vroeg op zijn brommertje naar de rivier, wacht in stilte uren op het vuurwerk en rijdt na het vuurwerk naar huis. Totaal onwerkelijk! Een nieuwjaarszoen of enige uitbundigheid kennen ze niet. Niemand wenste elkaar een 'Chuc mung nam moi' (Gelukkig Nieuwjaar). Wij hadden het wel heel gezellig met Rinze, Caren en Sabine, die we al op Paaseiland hadden ontmoet.
Met een tweedaagse superfotogenieke Mekong-tour zijn we naar Cambodja gegaan. De mensen leven in de Mekong-delta nog echt op het water. Vietnam was heel Chinees, maar Cambodja lijkt veel meer op de rest van Zuidoost Azie.
We zouden het graag 'luchtig' houden, maar als je in Cambodja geweest bent ontkom je niet aan een stukje ellende. Tussen 1975 en 1979 heeft hier een genocide plaatsgevonden die alleen in Hitler zijn gelijke kent. De extremistische communisten van Pol Pot wilden terug naar het stenen tijdperk; een land van ja-knikkende boeren. Iedereen die een opleiding had werd vermoord; voor mensen met een dikke buik (=welvaart), brildragers (=intectueel) of mensen die emotie toonden (lachen, dansen, zingen) gold hetzelfde. Geld werd afgeschaft, alle scholen gesloten en iedereen uit de stad verjaagd en moest verplicht rijst gaan verbouwen.
De hoofdstad Phnom Pehn had 600.000 inwoners, aan het eind waren het er nog 28.000. Het moet een spookstad geweest zijn... In 4 jaar tijd zijn er 2 mln Cambodjanen (25% van de bevolking) omgekomen. In 1991 was de Rode Khmer definitief verslagen, maar het probleem van de landmijnen bleef en zal nog blijven. Op straat zie je veel mensen die ledematen missen. We zijn naar de meest afschuwelijke gevangenis van de Rode Khmer, de S21, (nu het Genocide Museum) en de 'killing fields' geweest. Hier werden de gevangen geexcecuteerd. Meestal op brute wijze om kogels te besparen.
Phnom Pehn zijn ze in rap tempo aan het opknappen. In de jaren '60 was het een van de meest welvarende steden in Azie. Het domein van de koning is een doofhof van pagoda's, tempels en paleizen. Veel bling bling en boedha's.
De grote trekpleister van Cambodja zijn de tempels van Angkor! Gisteren de hele dag rondgefietst door de inmense complexen. De kleine tour betekent ruim 20 km fietsen. De Bayon tempel vonden wij de mooiste. 216 hoofden staren je vanaf de torens aan alle kanten aan. We zouden heel veel over Angkor kunnen vertellen, maar phoe, dit is al het langste stukje tot nu toe. De foto's spreken voor zich.
De groeten!
PS. Wil de mysterieuze gulle gever van de extra fotoruimte zich svp kenbaar maken! Onze dank!
1000-den brommertjes krioelen door de kleine straatjes. Oversteken lijkt een ramp, maar de oplossing is simpel; ogen dicht en langzaam oversteken. Als het goed is slingeren ze om je heen.
Op 3 uur rijden van Hanoi ligt de Halong Bay, een van 's wereld natuurwonderen. Honderen stijle karstbergen steken boven zee uit. We zijn er twee dagen op een houten boot tussendoor gevaren. Schitterend mooi, maar helaas was het koud en heel grauw (we zagen uberhaupt pas na 13 dagen in Vietnam de eerste zonnestralen).
Hoi An is een klein pitoresk plaatsje in het midden van het land en is bekend om haar meer dan 200 kleermakers. Voor een prikkie wordt alles op maat gemaakt. Marjolein heeft 3 jurken en een broek laten maken, Erwin 3 overhemden en een broek. Achteraf hadden we veel meer (pakken) moeten laten maken en naar huis moeten sturen.
In het zuiden, in Saigon alias Ho Chi Min City of te wel HCMC, was het weer heerlijk tropisch warm en hadden we weer eens... een feest! Dit keer 'Tet' of te wel het Chinees Nieuwjaar. Alle huizen werden geboend, zilver gepoetst en iedereen kocht zijn 'kerstboom' (sinaasappelbomen of bloemenbomen). In de stad was de gigantische bloemenparade (bijna de keukehof) de belangrijkste attractie. De meisjes gingen met hun mooiste kleren voor elke creatie op de foto.
In HCMC naar het Oorlogsmuseum geweest. De foto's zijn echt heel schokkend, wat een smerige oorlog. Er zijn 7 keer zoveel bommen gegooid als in de hele 2e Wereldoorlog. Je ziet nog steeds de gevolgen van de chemicalien die de Amerikanen gebruikt hebben; misvormde mensen. De informatie in het museum is wel heel eenzijdig (communistisch).
Oudjaarsavond was een onverwachte ervaring. Iedereen komt al vroeg op zijn brommertje naar de rivier, wacht in stilte uren op het vuurwerk en rijdt na het vuurwerk naar huis. Totaal onwerkelijk! Een nieuwjaarszoen of enige uitbundigheid kennen ze niet. Niemand wenste elkaar een 'Chuc mung nam moi' (Gelukkig Nieuwjaar). Wij hadden het wel heel gezellig met Rinze, Caren en Sabine, die we al op Paaseiland hadden ontmoet.
Met een tweedaagse superfotogenieke Mekong-tour zijn we naar Cambodja gegaan. De mensen leven in de Mekong-delta nog echt op het water. Vietnam was heel Chinees, maar Cambodja lijkt veel meer op de rest van Zuidoost Azie.
We zouden het graag 'luchtig' houden, maar als je in Cambodja geweest bent ontkom je niet aan een stukje ellende. Tussen 1975 en 1979 heeft hier een genocide plaatsgevonden die alleen in Hitler zijn gelijke kent. De extremistische communisten van Pol Pot wilden terug naar het stenen tijdperk; een land van ja-knikkende boeren. Iedereen die een opleiding had werd vermoord; voor mensen met een dikke buik (=welvaart), brildragers (=intectueel) of mensen die emotie toonden (lachen, dansen, zingen) gold hetzelfde. Geld werd afgeschaft, alle scholen gesloten en iedereen uit de stad verjaagd en moest verplicht rijst gaan verbouwen.
De hoofdstad Phnom Pehn had 600.000 inwoners, aan het eind waren het er nog 28.000. Het moet een spookstad geweest zijn... In 4 jaar tijd zijn er 2 mln Cambodjanen (25% van de bevolking) omgekomen. In 1991 was de Rode Khmer definitief verslagen, maar het probleem van de landmijnen bleef en zal nog blijven. Op straat zie je veel mensen die ledematen missen. We zijn naar de meest afschuwelijke gevangenis van de Rode Khmer, de S21, (nu het Genocide Museum) en de 'killing fields' geweest. Hier werden de gevangen geexcecuteerd. Meestal op brute wijze om kogels te besparen.
Phnom Pehn zijn ze in rap tempo aan het opknappen. In de jaren '60 was het een van de meest welvarende steden in Azie. Het domein van de koning is een doofhof van pagoda's, tempels en paleizen. Veel bling bling en boedha's.
De grote trekpleister van Cambodja zijn de tempels van Angkor! Gisteren de hele dag rondgefietst door de inmense complexen. De kleine tour betekent ruim 20 km fietsen. De Bayon tempel vonden wij de mooiste. 216 hoofden staren je vanaf de torens aan alle kanten aan. We zouden heel veel over Angkor kunnen vertellen, maar phoe, dit is al het langste stukje tot nu toe. De foto's spreken voor zich.
De groeten!
PS. Wil de mysterieuze gulle gever van de extra fotoruimte zich svp kenbaar maken! Onze dank!
-
13 Februari 2008 - 13:26
Claartje:
Het blijven mooie berichten en foto's!!! Bedankt voor jullie kaart, hij was een paar dagen te laat, maar niet minder gewaardeerd. Je hebt het weer goedgemaakt hoor Marjo.
Groetjes Claartje -
13 Februari 2008 - 13:46
Jeroen:
Broertje, laat je hand eens ergens anders dan op Marjolein haar buik!
Groeten uit een grijs Nederland (laatste 4 dagen scheen wel de ZON!!)
-
13 Februari 2008 - 14:59
Inger:
Wouw jullie gaan maar door! Lekker hoor. Wel heftige verhalen dit keer.. bizar om je in zo'n ver land dan opeens bewust te worden van wat er daar allemaal gebeurd is, lijkt mij. Weer eens wat anders dan uit de geschiedenisboeken of documentaires. Is het niet wat veel, van de ene naar de andere ervaring? Nog wel tijd om alles in je op te nemen?
Hier was het inderdaad afgelopen week (ook) heerlijk weer: zon en een graad of 13! Ennuh, je broertje heeft wel een punt Erwin, zouden er hier in NL haast iets van kunnen gaan denken ;-).
Geniet! Liefs, Inger.
p.s. Ik wacht op je met jiujitsu hoor Marjolein! Gezelliger samen :-). -
13 Februari 2008 - 15:03
Dorien:
Ha Marjolein!
Zo zeg, wel een beetje jaloersmakend hoor! Gaaf die boom...
Hier gaat het goed, ik zit op mijn werk, waar het nogal rustig is. Nathan is weer voor zijn werk naar de Filipijnen vertrokken. Dit keer zoek ik hem helaas niet op...
Groetjes en veel plezier! -
13 Februari 2008 - 17:06
Sietske:
Haha, dat van die buik is inderdaad opvallend ja! En verder ook Erwin z'n "reizigerskapsel"...
Klinkt allemaal alsof jullie er nog volop van genieten. Ik hoorde dat jullie ergens eind april verwachten terug te komen. Ik vind dat wel tijd worden hoor, gezellig als jullie er weer zijn!
Cambodja lijkt me indrukwekkend. Wat is dat ook nog maar kort geleden, echt een eng idee!
Grappig als je Maartje, Maarten, Laurine en Ivo nog ziet komende tijd. Ik hoop dat de vlucht van Lau en Ivo doorgaat!
Veel plezier nog, X Sietske -
13 Februari 2008 - 17:19
Adrien En Jeanine:
Wat een mooie foto's zijn er weer.
Jullie zien er nog steeds goed uit.
Gaan jullie vacantie vieren in Thailand?
Kusjes Pa en Ma. -
13 Februari 2008 - 18:09
Lotte:
Wow, indrukwekkend zeg, zo'n land met zo'n geschiedenis en dat dan nog maar 30 jaar geleden!
Heb bedacht dat we maar een LIC-reuni in Thailand moeten houden, dus ik ben er ook bij volgende week :-)!
Helaas helaas, gaat niet lukken, druk met mn LAATSTE coschap! Nog 4,5 week en dan.... klaar! Heerlijk! Heb vanmiddag voor het eerst gesolliciteerd, apart gesprek, heb eigenlijk nauwelijks iets hoeven zeggen... ??? Klein minountje: ze hebben waarschijnlijk pas in juli een baan.... Maar... Maandag alweer volgende gesprek, ben benieuwd of daar iets uitkomt!
Nou, groeten aan Lau, Ivo Maart en Maarten!!!! X! -
13 Februari 2008 - 19:56
Bien:
Leuk om weer een verhaaltje te lezen! Frequentie is veels te laag hoor ;-)
Lekker herkenbaar, erg leuk! Nou ja, niet alles was natuurlijk leuk, heel veel was vooral ook gewoon enorm indrukwekkend (en afschuwelijk).
Ben toevallig net begonnen aan een boek over een gevluchte Cambodjaanse, waarvan de familie uitgemoord is tijdens Pol Pot. Dus we zitten behoorlijk op dezelfde golflengte!
Geniet er nog maar flink van! Als jullie echt over 2 maandjes thuiskomen, dan baal je na een tijdje dat je weer thuisbent ..en niet meer onderweg!!! -
13 Februari 2008 - 20:58
Helma En Kees:
Jullie maken wel een heel mooie reis! wat een mooie foto's ook. Een heel indrukwekkend gebied daar zo te zien. Veel reisplezier nog. Veel liefs van ons. -
15 Februari 2008 - 11:53
Mariska:
Hey!
Wil me graag aansluiten bij de LIC reunie, goed voorstel Lot!
Wat een indrukwekkende bezoeken de laatste tijd. Heb laatst nog een heel stuk over Cambodje gelezen, raar dat jullie daar nu zijn geweest.
Veel plezier de komende tijd en geniet van de kleine reunie met Maart en Lau!
Liefs Mariska
-
15 Februari 2008 - 23:09
Liesbeth:
Gaaf!
Alleen een foto van de jurkenwinkel en niet van de kleding terwijl jullie die aan hebben? Die zien we vast op de foto's terwijl jullie je op een mooie plek op aarde bevinden!
Groetjes, Liesbeth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
